Hafta da bir depo demek şahane

_________________
Kalbinizin Sahibine Emanet Olun...


Ye yağlıyı iç suyu, donarsa donsun
Ye tatlıyı içme suyu, yakarsa yaksın
Al arabayı doldur depoyu, yakarsa yaksın..

fotoğraflardan ve anlatımınızdan zevkli bir gezi olduğu belli. ben okurken zevk aldım siz yaşarken kim bilir nasıl eğlenmişsinizdir. ne diyelim darısı başımıza.... iyiki yazmışsınız

Fotoğraflar şirketdeki bilgisayarımda kaldı maceranın geri kalanı kısmetse pazartesi günü devam edecek

Abi şu gezinin aynısını MCT olarak topluca yapsakya... daha bi güzel olurdu. En azından Sadece Gürcistanda bir gezi planlanabilir.önderimizde sen olursun. Depoları doldurur geri döneriz )) Diyeceksiniz şimdi biz daha kendi ülkemizde buluşamıyoruz kaldıki Batum da buluşalım. Ne bilem gece gece aklıma geldi...))

_________________

Bir muammadır "AŞK" Kiminin vicdanına atılan taş, kiminin fakir gönlüne katılan aş, kiminin de gözünden akıtılan yaştır, "AŞK".

Biz esimle birlikte katiliriz. Zaten her yil muhakkak memlekete gidiyorum, sadece tarih ayarlamasi yapacagim o kadar.

Ertesi sabah saat 8 de otelin kapısı çalındı, kapıyı açtığımda hizmetli kadıncağız kahvaltımızı odamıza getirmiş olduğunu gördüm, bir önceki günden saat 8 de kahvaltı yapacağımızı söylediğimiz için dakika sapmadan kahvaltıyı odamıza getirmişler. Güzel bir kahvaltıdan sonra otelden ayrıldık.

Otel odamız.



Özgürlük meydanı otele 300 metre mesafede olduğundan, meydanı bir de gündüz görmek için kısa bir mola verdik. Carisma Erivan'da pozu

Meydanda bir taksiciden sözde soykırım anıtının olduğu yerin tarifini alıyoruz, tarif basit; meydandan, doğruca git karşına Ararat Konyak fabrikası gelecek, burdan sağa dön, Hırazdan stadyumunun yanındaki yokuşu çık, anıt sol tarafta kalacak.



Sözde soykırım müzesi saat 11 de açılıyormuş, bu yüzden içerisini gezemedik. Dışarıdan şöyle bir dolandık, Kırlangıç tepesine geldiğinizde sizi bütün ihtişamı ile Ağrı Dağı karşılıyor, hava biraz puslu olduğu için fotoğraflarda çok belli olmasada çıplak gözle çok net görünüyor.





Burayı ziyaret eden devlet adamları için, birer tane çam ağacı dikiliyor sanırım.



Kankalar Klübü

Sözde Soykırım anıtını gezmeye devam ediyoruz...

Anıtın etrafında birkaç mezar var. Kime aitdir bilmiyorum.







Bu teyze oradaki kuruyan çiçekleri tazeleriyle değiştiriyordu, Çok ilginçtir eşimle o kadar kendi aramızda konuşmamıza rağmen bir kere bile bize dönüp bakmadı.





Kankalara devam..

Erivan'ı aynamızda bırakıp, tekrar Gürcistan'a doğru yola çıkıyoruz. Bu sefer farklı bir rotadan kuzeye çıkıyoruz, bu yol ilk rotaya göre çok daha güzel ve daha akıcı. Gideceklere uyarım mutlaka Sevan Gölü'nün yanından geçen yolu kullansınlar.





Nihayet Kafkasya'nın en büyük gölü Sevan'a ulaşıyoruz.





Carisma was here pozumuz

Gürcistan sınırına doğru doğa yine Karadeniz'i aratmıyor bize...

Tiflis'e geldikten sonra rotamızı dahada kuzeye Kazbegi'ne doğru çeviriyoruz. Kazbegi Kafkasya dağlarının en yüksek zirvesinin olduğu yerler, bildiğim kadarıyla 4500 metreyi aşan yerleri mevcut.

Kazbegi'nin arkasında Yeşil hat denen Rusya kara sınırı mevcut.

Gökten düşen üç şeyin adı nedir Sınırın Gürcistan tarafındaki Azerilerin verdiği yolluk...



Adventure Rider Georgia..



Kazbegi yolu..





Uzaktan görünüyor, fakat gidilen younl son 20 kmsi korkunç bir hal alıyor, ayrıca başlayan yağmur beni ciddi şekilde tedirgin ediyor, maceraya gerek yok diyerek geri dönüp geçtiğimiz bir önceki kayak merkezinde berbat bir otelde kalıyoruz. Kısmet bir dahaki sefere..

Otel bitikti ama, kahvaltı menüsündeki Haçapuri'yi akşamdan istedik, sağolsunlar bizi kırmadılar, yemeği yiyince biraz olsun moralimiz düzeldi

Dönüş için rotamızı Borjomi üzerinden Posof/Türközü sınır kapısını çeviriyoruz. Bu arada elimizde kalan son Ermeni Dram'larını Gürcü Lari'sine çeviriyoruz, O parayıda son benzin istasyonunda liraya çevirdik.

Gürcistan'daki son molamızda, yanımızdaki ekmekleri ve peynirleri bu yavrularla paylaştık.





Üzülerek söylüyorum Türközü sınır kapımız gerçekten berbat durumda, iş takipçisi gibi banko banko gezdiğiniz çağdışı bir yer..

Posof'dayız...

Eşimin telefonunda kalan birkaç poz.

Zevkle okudum, cesaretiniz ve özgüveniniz sanırım oldukça yüksek Gördüğünüz yediğiniz size, bu bilgileri bizlerle paylaştığınız için teşekkür ederim

İlginiz için çok teşekkürler

Ardahan gerçekten yüksek bir platoymuş..



İlk defa doğada Akbaba gördüm, gerçekten büyük bir hayvanmış.



Yemek için rotamızı Çıldır gölüne çeviriyoruz fakat Çıldır gerçekten çok soğuk. Batum'da denize girelim derken, Çıldır'da sıcacık soba bizi karşılıyor...





Gölün tek lokantası Atalay'ın yerine ulaşıyoruz.





Balık nefisti demeye gerek yok sanırım, onca yola değdi gerçekten...

Nereye gittiğimizi söylemeye gerek var mı

Atam yine dertli, yine kederli, tepelerden yiğidin harman olduğu yere Artvin'e bakıyor...